Geeniaal

Soms baal ik van mezelf. Sinds mijn geboorte ben ik gezegend met een enorme hang naar nieuwe en creatieve dingen. Meestal weet ik die in mijn hoofd dan ook nog wel om te smeden tot nieuwe ideeën en leuke verhalen. "Goh, dat is toch okee?" hoor ik menigeen al zeggen, maar ik ben het eigenlijk wel kotsbeu. Let wel: de toevoeging “in mijn hoofd” is mijn persoonlijke verkeersdrempel. Vaart minderen gaat hinderen.

Ik wil te veel, zie te veel, hoor te veel en filter te weinig. Alles te.
Ik zie een lieveheerbeestje op een kale betonnen muur en verwonder me een kwartier over de brute tegenstelling.
Bij de LIDL spot ik een immense rij met aluminium winkelwagentjes en sta dan van een afstandje te peinzen: Gooi ze es creatief op een hoop. Dat ziet er fantastisch uit volgens mij! Vervolgens zie ik het kunstwerk al bijna op de Wereldtentoonstelling in 2020 in Rotterdam staan, doe es gek!
Mijn mobiele telefoon heeft een archief wat helemaal uitpuilt, veel boeken- en filmtips komen erin. En staat er iemand wat te vertellen, gebruikt diegene ineens een nieuwerwetse of grappige term, dan roep ik ineens middenin het gesprek: “Da’s een mooie, effe m’n telefoon pakken..” ’s Avonds ga ik thuis mijn archief napluizen en dromerig tegen mijn Hi!-scherm zitten grijnzen.
Sinds ik een MP3speler heb en alle muziek gratis van het wereldwijde web kan plukken, wordt het telefonisch archief danig uitgebreid met alle muziekstromingen die je maar kunt bedenken, van The Phantom Of The Opera (gaaf, Engelse original) tot iets beukends van Live.
Over Internet gesproken: als mijn PC ooit crasht, crash ik mee.
Mijn zoekmachineverslaving begint groteske vormen aan te nemen.
Zijn daar therapeutische praatsessies voor? How to handle your Google? Zal ik es op Googelen…

In concreto kan ik ’s avonds vaak zeggen dat ik goeie invallen heb gehad, maar geen REET heb gedaan. Geen afwas, geen was, geen stof, geen zuig, geen cursus, geen telefoontje, geen brief, nada, niks, noppes, nichts.
In concludo kan ik stellen dat ik het wel red met mijn zonderlinge alleentje……en ik kan ooit nog eens een boek schrijven:
De Almanak der Onthaasting. Of Ontlasting. Het is maar hoe je het noemen wilt. Misschien in 2020?

Kaatje

Kaatje