Melancholie
Hij zet de wereld naar zijn hand
en ook naar zijn voet desnoods
Paraderend, eindeloos
door zijn beloofde lijnenland
Onverschrokken, zijn jongensrug gerecht
Hij is een held, een reus
Toch... met een verkeerde keus
wordt de strijd abrupt beslecht
Zouden reuzen niet bestaan?
Zijn heldendom schrompelt ineen
Peinzend staart hij naar zijn teen
Hij raakte maar een lijntje aan
posted by Kaatje @ 2:14 PM
2 Comments:
Ik zou er toch voor kiezen om metrisch te dichten ("versificeren") of om de woorden vrij te laten vloeien. Zo'n suggestie van metrum leest niet fijn en is nauwelijks voor te dragen: jambische en trocheïsche regels door elkaar, drie- en viervoeters door elkaar, en dan zo'n lange, ontsporende regel vijf.
Voor mij is het gedicht niet begrijpelijk en voor onbegrijpelijke poëzie zijn vrije verzen veel hipper. Misschien is dat de beste optie.
Ik ben niet fijn en al helemaal wel onbegrijpelijk. Het metrisch dichten ken ik nu wel. Nachten lang zitten hummen, zingen, tellen en ontleden. Ik ga lekker slecht dichten.
Post a Comment
<< Home