Studentje

Goede Vrijdag, de week loopt op z'n eind, het is twee uur 's middags.
Hij ligt op bed, helemaal uitgeteld, diep onder de wol gedoken.
Vanochtend om half vijf kotste hij zijn hele maaginhoud eruit, vanwege het onophoudelijk zware bestaan waar hij ingedoken is.
Het valt ook niet mee voor hem:
Elke ochtend moet hij een zware rugzak met fruit, brood en drinken meesjouwen.
Het is de bedoeling dat hij drieëndertig andere studenten met naam en toenaam leert kennen, iets dat hem wonderwel lukt.
Zijn vakgroep is dan weer in dit lokaal, dan weer in dat lokaal te vinden.
Gelukkig is zijn mentor steeds dezelfde persoon....

Zijn persoonlijkheid maakt een enorme ontwikkeling door, hij groeit, ook letterlijk, legt verbanden waar ik ze nog nooit had gezien. Dat levert boeiende gespreksstof op.

Na een verjaardag:
"Jop was jarig, want het was de jarige Jop."

Tijdens het bereiden van zijn eigen eten, met het zoutvaatje in de hand:
"Hoe heet deze vis?"
"Dat is een zalm, schat."
"En hoe heet deze vis nog meer?"
"Wat bedoel je schat?"
"Nou, wat is de achternaam van deze vis?"

Ik wilde een naam noemen, maar dat leek me lastig op de markt, bij het bestellen: "Mag ik een pond Zalm, Gerrit alstublieft?"